โยเกิร์ตสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานได้รับความสนใจในเรื่องประโยชน์ต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้น ด้วยเนื้อครีมและรสเปรี้ยว โยเกิร์ตไม่เพียงแต่เป็นของว่างยอดนิยมเท่านั้น แต่ยังได้รับการยกย่องว่าเป็นแหล่งสารอาหารที่จำเป็นอีกด้วย อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน การเลือกรับประทานอาหารในโลกที่ซับซ้อนอาจเป็นเรื่องที่ล้นหลามได้ บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจคำถามที่ว่า โยเกิร์ตดีต่อผู้ป่วยโรคเบาหวานหรือไม่ เราเจาะลึกแง่มุมทางโภชนาการของโยเกิร์ตและความเกี่ยวโยงกับโรคเบาหวาน ประโยชน์และข้อควรพิจารณาที่ผู้ป่วยโรคเบาหวานควรคำนึงถึง และอื่นๆ อีกมากมาย
คนเป็นเบาหวานทานโยเกิร์ตได้ไหม?
โยเกิร์ตเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยแคลเซียม วิตามินดี โพแทสเซียม และโปรตีนดีต่อสุขภาพมาก โยเกิร์ตมีแบคทีเรียโปรไบโอติกที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าช่วยให้สุขภาพของลำไส้ดีขึ้น นอกจากนี้ การศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นว่าการบริโภคโยเกิร์ตสามารถลดภาวะดื้อต่ออินซูลิน ปรับปรุงการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ต่อสู้กับการอักเสบ และลดความดันโลหิตซิสโตลิก เนื่องจากประโยชน์ของโยเกิร์ต นักโภชนาการจึงแนะนำให้ผู้ป่วยโรคเบาหวานรับประทานโยเกิร์ตเป็นส่วนหนึ่งของอาหารเพื่อสุขภาพ การวิเคราะห์เมตาของการศึกษาที่เกี่ยวข้อง 13 รายการที่ตีพิมพ์ในวารสารโภชนาการ สรุปว่าการบริโภคโยเกิร์ตอาจลดความเสี่ยงของโรคเบาหวานประเภท 2 ในผู้สูงอายุที่มีสุขภาพดี
โยเกิร์ตดีต่อผู้ป่วยโรคเบาหวานหรือไม่?
ใช่แล้ว โยเกิร์ตสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานสามารถเป็นแหล่งอาหารที่ดีได้ โยเกิร์ตธรรมดาที่ไม่หวานสามารถเป็นแหล่งโปรตีนและโปรไบโอติกได้โดยไม่ทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว โยเกิร์ตประกอบด้วยสารอาหารที่สำคัญ เช่น เคซีนและเวย์โปรตีน ไขมันทรานส์จากสัตว์เคี้ยวเอื้อง แคลเซียม ฟอสฟอรัส ฯลฯ
นอกจากนี้ การศึกษาหลายชิ้นยังแนะนำว่าโยเกิร์ตสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานมีผลประโยชน์ด้วย พบว่าการบริโภคโยเกิร์ตเป็นประจำช่วยลดความเสี่ยงในการเป็นโรคเบาหวานประเภท 2 โปรไบโอติกในโยเกิร์ตอาจช่วยปรับปรุงสุขภาพของลำไส้และอาจส่งผลต่อความไวของอินซูลิน ดังนั้นโยเกิร์ตสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานประเภท 2 จึงช่วยได้ในเรื่องนี้
ประโยชน์ของโยเกิร์ตสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน
โยเกิร์ตสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานมีประโยชน์หลายประการ บางส่วนมีการกล่าวถึงด้านล่าง:
- แหล่งโปรตีน โยเกิร์ตสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานเป็นแหล่งโปรตีนที่ดี อาหารที่มีโปรตีนสูงช่วยส่งเสริมความรู้สึกอิ่ม ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด และสนับสนุนการเผาผลาญของร่างกาย
- โปรไบโอติก วัฒนธรรมที่มีชีวิตในโยเกิร์ตมีโปรไบโอติกที่อาจส่งผลดีต่อสุขภาพของลำไส้ การศึกษาที่เกิดขึ้นใหม่บ่งชี้ว่าไมโครไบโอมในลำไส้ที่มีสุขภาพดีสามารถส่งผลเชิงบวกต่อความไวของอินซูลินและการเผาผลาญกลูโคส
- ดัชนีน้ำตาลต่ำ โยเกิร์ตธรรมดาและไม่หวานมักมี ดัชนีน้ำตาลในเลือดต่ำซึ่งหมายความว่าโยเกิร์ตสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานจะทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดเพิ่มขึ้นช้าลงเมื่อเทียบกับอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตสูง
- แคลเซียมและวิตามินดี โยเกิร์ตสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานประเภท 2 อุดมไปด้วยแคลเซียม และหากได้รับการเสริมก็สามารถให้วิตามินดีได้ สารอาหารที่มีอยู่ในโยเกิร์ตส่งเสริมสุขภาพกระดูกที่ดี ซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อผู้ป่วยโรคเบาหวานในวัยสูงอายุ
วิธีเลือกโยเกิร์ตสำหรับคนเป็นเบาหวาน
โยเกิร์ตส่วนใหญ่มีดัชนีน้ำตาลในเลือดต่ำ ซึ่งทำให้โยเกิร์ตเหมาะสมกับอาหารของผู้ป่วยโรคเบาหวาน อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ได้รับประโยชน์สูงสุดจากโยเกิร์ต ให้ใส่ใจกับฉลากข้อมูลโภชนาการของผลิตภัณฑ์อย่างใกล้ชิด เลือกโยเกิร์ตที่มีปริมาณคาร์โบไฮเดรตรวมน้อยกว่า 15 กรัมต่อมื้อ สำหรับโยเกิร์ตรสหวาน ให้เลือกอันที่มีน้ำตาล 10 กรัมหรือน้อยกว่าคนที่เป็นโรคเบาหวา นอกจากนี้โยเกิร์ตยังมีทั้งแบบปรุงแต่งและไม่ปรุงแต่ง ปริมาณไขมันของประเภทโยเกิร์ตก็มีความหลากหลายมากเช่นกัน ตามที่นักโภชนาการแนะนำ ผู้ที่เป็นโรคเบาหวานควรเลือกผลิตภัณฑ์โยเกิร์ตที่ไม่มีรสชาติ ไร้ไขมัน หรือมีไขมันต่ำ
โยเกิร์ตประเภทที่คนเป็นเบาหวานควรหลีกเลี่ยง
โยเกิร์ตไขมันเต็มบางชนิดมีไขมันอิ่มตัวและกรดไขมันทรานส์สูงเป็นพิเศษ ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพได้ ผู้ป่วยโรคเบาหวานควรหลีกเลี่ยงโยเกิร์ตที่มีไขมันสูงเป็นพิเศษ หลีกเลี่ยงโยเกิร์ตที่มีเกลือหรือน้ำตาลโยเกิร์ตบางชนิดมีส่วนผสม เช่น ผลไม้ กราโนล่า ฯลฯ อย่างไรก็ตาม ท็อปปิ้งโยเกิร์ตเหล่านี้สามารถเพิ่มปริมาณคาร์โบไฮเดรตและน้ำตาลที่เติมเข้าไปได้อย่างมาก ดังนั้นจึงควรใช้โยเกิร์ตรสธรรมชาติ โดยหลีกเลี่ยงผลิตภัณฑ์โยเกิร์ตที่มีส่วนผสมเพิ่มเติมผู้ที่เป็นโรคเบาหวานยังสามารถใช้โยเกิร์ตได้ แต่เพื่อหลีกเลี่ยงน้ำตาลในเลือดสูง ผู้ป่วยควรเลือกโยเกิร์ตที่มีดัชนีน้ำตาลในเลือดต่ำ และในขณะเดียวกันก็รับประทานอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ สำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานโดยเฉพาะ
บทความโดย : จีคลับ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *